امروز با مقاله ای دیگر در خصوص پروتکل TCP/IP در دستگاه حضور غیاب در خدمت شما هستیم. قبل از این که ماژول wifi به دستگاه های حضور و غیاب اضافه شود وجود پروتکل TCP/IP که در دستگاه حضور و غیاب اصطلاحا به پورت شبکه معروف است از مهمترین مولفه های یک سیستم حضور و غیاب به شمار می رفت.البته هنوز هم این پروتکل برای مجموعه هایی که از طریق کابل شبکه یا همان کابل LAN ارتباط داخلی را برقرار می کنند بسیار مثمرالثمر واقع می شود.در این بخش قصد داریم با این پروتکل پر طرفدار و رابطه ی آن با دستگاه حضور و غیاب بیشتر آشنا شویم.
تفاوت بین پروتکل های Ethernet/IP و TCP/IP در چیست؟
کلمه TCP مخفف عبارت Transmission Control Protocol می باشد. این پروتکل در واقع مسئول مدیریت ارتباط بین یک کلاینت و یک سرور است و وظیفه ی اصلی آن تقسیم دیتا و در نهایت رساندن دیتا ها به مقصدشان می باشد. اگر هر بخش از این دیتاها به مقصد نرسند و یا این که یکی از آن ها مخدوش باشد باز این وظیفه ی پروتکل TCP است که تعیین کند اطلاعات از دست رفته چگونه مجددا ارسال شود.
ولی اترنت بخش کوچک تری از اینترنت و شبکه ای محدود به یک مکان جغرافیایی است که دستگاه های موجود در آن مکان را به هم وصل می کند. شبکه اترنت Ethernet در واقع همان LAN یا شبکه محلی است که در آن مجموعه ای از دستگاه های موجود در یک مکان جغرافیایی محدود مانند یک اتاق به هم وصل می شوند.
در ابتدا اگر بخواهیم پروتکل را با مثالی برایتان توضیح دهیم این طور می توان گفت: فرض کنید هر یک از زبان های دنیا یک پروتکل باشد مثلا عربی ، افغانی ، فارسی ، انگلیسی و … وقتی می خواهید با یک شخص عربی صحبت کنید ، برای این که بتوانید صحبت های یکدیگر را متوجه شوید یا باید شما به زبان عربی صحبت کنید ویا این که فرد مقابل شما با زبان فارسی صحبت کند. پس بهتر است در این سطح هر دو از زبان بین المللی استفاده کنند .خب حالا کشور ایران که بخشی از جهان است را در نظر بگیرید ، در کشور ما همه به زبان فارسی صحبت می کنند اما لهجه های گوناگونی وجود دارد ، لری ، اصفهانی ، کردی و … هر یک از این لهجه ها در محل خود قابل درک هستند اما در شهر دیگر ممکن است مورد استفاده قرار نگیرند ولی با این حال همه زبان فارسی را می فهمند.رابطه ی پروتکل ها شبیه به این مثال می باشد.
TCP/IP یک پروتکل ۴ لایه با استاندارد جهانی است که در اکثر شبکه های بزرگ بکار گرفته می شود . با این که این پروتکل شاید کمی کند و مستلزم استفاده از منابع زیادی باشد ولی در دنیای امروز هنوز هم نیاز بسیاری از کاربران را برطرف می کند و طرفداران زیادی دارد. پروتکل TCP/IP درون چندین نوع پروتکل دیگر است که در کل شامل شش پروتکل اساسی زیر می شود تشکیل شده است:
TCP : پروتکل ارتباط برنامه‌های کاربردی
UDP : پروتکل ارتباط برنامه‌های ساده
(IPپروتکل اینترنت) :ارتباط میان کامپیوترها
ICMP : پروتکل کنترل پیغام‌های اینترنتی برای کنترل خطاها
DHCP : پروتکل کنترل وضعیت آدرس های پویا
پروتکل های شش گانه ذکر شده مجموعه ای از استاندارد های لازمه برای ارتباط بین کامپیوترها و دستگاه ها را در بستر شبکه فراهم می کند. تمامی برنامه ها و سایر پروتکل های موجود در پروتکل TCP/IP ، به شش پروتکل بالا مرتبط است که به طور جزئی تر اصلی ترین وظیفه بخش پروتکل TCP اطمینان از ارسال درست و دقیق اطلاعات است و مهمترین مسئولیت پروتکل IP دریافت و ارسال بسته های اطلاعاتی به مقصد های صحیح می باشد. همچنین پروتکل TCP/IP برای آدرس دهی در کامپیوتر از ۳۲ بیت یا ۴ عدد بین ۰ تا ۲۵۵ استفاده می‌کند. هر دیوایسی به عنوان مثال فرض کنید دستگاه حضور غیاب ، در شبکه های مبتنی بر TCP/IP دارای یک آدرس منحصر بفرد است. آدرس فوق IP نامیده می شود. یک آدرس IP مطابق زیر است :
۱۹۲.۱۶۸.۱.۲۰۱
معمولا به دلیل بخاطر سپردن آسان آدرس های IP ، نحوه نمایش آن ها بر مبنای دهدهی بوده که توسط چهار عدد که توسط نقطه از یکدیگر جدا می شود است . هر یک از اعداد فوق را octet می گویند. کامپیوترها برای ارتباط با یکدیگر از مبنای دو ( باینری ) استفاده می نمایند. فرمت باینری آدرس IP اشاره شده بصورت زیر است:
۱۱۰۱۱۰۰۰.۰۰۰۱۱۰۱۱.۰۰۱۱۱۱۰۱.۱۰۰۰۱۰۰۱
همانگونه که مشاهده می گردد هر IP از ۳۲ بیت تشکیل می گردد. بدین ترتیب می توان حداکثر ۴.۲۹۴.۹۶۷.۲۹۶ آدرس منحصر بفرد را استفاده کرد. مثلا: آدرس ۲۵۵.۲۵۵.۲۵۵.۲۵۵ برای Broadcast ( انتشار عام ) استفاده می گردد.
از همرامی شما صمیمانه سپاسگزازیم.امیدواریم این مقاله برایتان مفید واقع شود.
